Efenim birkaç gün önce dostlarla Doluca’nın düzenlediği yemekli bir tadıma katıldık. Bu tadım vesilesi ile güzide mekân Şans Restoranı da ziyaret etmiş olduk. Şimdi ne alakası var diyeceksin lakin bir nebze sabredersen bağlantıyı kurmuş olacağım. Tadımı ayrıca anlatırım, söz vermiyorum ona göre :) Her neyse efenim konuya giriş yapalım. Şahsi fikrim gecenin en güzel şarabının daha önce de keşfetmiş olduğum ve methiyeler düzdüğüm DLC Sultaniye Emir olduğu yönünde. En keyif aldığım atıştırmalık ise tereyağı limon sosu ve eser miktarda parmesan ile servis edilen kuşkonmazlardı. Evet, şimdi buradan gelelim bizim tarife. Evdeki şaraplara şöyle bir göz atıp hazır soğutulmuş olanlardan Pamukkale Senfoni Çalkarası – Şirazı gözüme kestirdim. Bir kadeh doldurup evde dolandım biraz. Çalkarasının pembesi de bir başka oluyor. Bir kadehi itina ile içerken dolabı açıp vitrin seyreder gibi durdum önünde. Acil alışverişe çıkmam gerektiğinin de farkına varmadım değil ama beni bekleyen koca bir şarap olduğu gerçeğini hatırlayınca işime odaklandım. Dün temizlediğim ıspanaklar ve saplarının yanında tereyağını görünce gerekli malzemeleri dolaptan çıkarmaya başladım.
Temizlenmiş ıspanak sapları;
Limon;
Tereyağı (Bol miktarda!)
Eski kaşar (Parmesan yoktu ne yapabilirim, çık al diyorsan al şunu. Üstü sende kalsın şeker alırsın. Koş!)
Buz (Bol miktarda! Şayet dolabında sürekli torbalar dolusu buz bulundurmuyorsan hemen buzdolabı poşeti edinip su ile dolduruyor ve dondurucuna yerleştiriyorsun. Eksik olmamalı, her daim el altında birkaç kilo buz bulunmalı.)
Tuz;
Su;
Listemiz bu kadar. Bir ara üşenmeyip bu sosun türlü çeşitlerini tek tek yazacağım. Şimdilik en uyduruğu ile idare edeceğiz zira şarabımı bir an önce içmek istiyorum.
Suyu kaynat. Ben elektrikli bir ısıtıcı ile iki dakika içinde bol miktarda kaynar suya kavuştum. Suyu tencereye aldım ve bol miktarda tuz ekledim. Biraz tereyağı da ekledim. Fokurtular ile kaynayan suya ıspanak saplarını attım ve bir küçük torba buzun kafasına vura vura parçaladım. Cani kahkahalar ile kayık tabağa buzu serdim. Ispanak saplarını şöyle bir çevirdim. Kaynar su ve ıspanak dolu tencereyi süzgece boca ettim. Hayır, soğuk suya filan tutmadım. Sakın! Süzülmüş sapları buzun üzerine iki seksen yaydım. Sıcak tencereye, tereyağına daldırıp tepeleme doldurduğum çorba kaşığı ile iki sefer eyledim. İki çorba kaşığı tereyağı kullandım yani. Tepeleme dedim dikkat. Daha fazla tereyağı alabilme ihtimali de yoktu zaten. Her neyse hızımı kesme. Kısık ateşte yağımı eritirken yarım limonu da elimle sıktım. Çekirdekleri içine kaçırmayacak kadar bu konuda uzmanım :) Hızlı bir şekilde karıştırdım. Limonun az olduğuna kanaat getirip ikinci yarının da bir kısmını itina ile sıktım. Eser miktarda. Bir cimcik diyelim. Karabiber ekledim. Şöyle bir tadına baktım ve bir iki damla daha limon ekledim. Benim tariflerde ölçü pek olmaz. Sen de kendine göre ayarla. Ve en önemli bilgiyi veriyorum. Fokurtular ile kaynayan suya sapları attığım cümleyi hatırlıyorsun değil mi? İşte o andan itibaren yaptığım her işlem toplamda 4-5 dakika sürdü. Yani bu sürede ıspanaklar yeter miktarda kaynar suda kaldı. Çıkartılıp buz ile buluştu. Tereyağı eridi ve limon ile sos haline geldi. Bu süreyi daha uzun tutarsan olmaz. Ispanaklar çok pişerse ölür ki bunu istemeyiz. Diri kalmalılar. Buzda çok yatmamaları gerekir. Ispanak sapları itina ile tabağa dizildi. Yeter, gerisini kendin becer. Hadi afiyet olsun.
[box type=”info”] Aman dikkat!
Limonlu Tereyağlı Sos için ayrıca detaylı tarifler yazacağım. En basit hali ile aktardığım bu sosumuz da güzel bir lezzettir. Yanlış bir bilgi verilmemiştir. Sehven hata yapmadık yani :) [/box]
